“Alles was net ‘n droom”

Jy

het gedroom

terwyl jy wawyd wakker lê.

In ‘n wêreld meer kompleks as diè,

kon mens die realiteit in die droom sien nog voor dit werklik opgemerk word.

Mens sien nie altyd die pyn voor dit werklik daar is nie,

maak nie saak hoe lank en ver jy jouself probeer beskerm nie,

jy sal nooit werklik weet wanneer iemand jou in die rug sal steek nie.

Ons vind onsself meer kere as een,

in die koue kloue van die donkerte…

ja daardie donkerte wat jou hart verstrengel en jou kop verdor.

Die donkerte wat jou maniese gedagtes na onwerklike waarhede verander

sonder dat jy dit weet.

Die krag van ‘n duisende manne

kan jou nie red uit die greep wat daardie donkerte om jou het nie.

En dan op ‘n dag verander alles,

jy besef jou gevoelings beteken eintlik niks vir ander anders as jyself en jou gedagtes nie.

Jy mors jou asem om jouself te red uit die pennarie waarin jy jouself bevind

nadat die wêreld wat jy gedink het joune was eintlik iemand anders s’n blyk te wees.

En tog probeer jy steeds oorleef al weet jy dis nutteloos.

Al besef jy oorlewing

is slegs ‘n tydkoop aandeel wat jou duur te staan gaan kom op die ou end.

Nee, jy het nie besef dis wat gaan gebeur nie,

want tog in jou hart sien jy altyd net die goed in ander totdat hulle jou verkeerd bewys,

is die sê-ding nie, “Innocent until proven guilty” nie?

O jy, jou dom sot,

het gedink ander is so opreg en verstandig soos jy en toe jy besef dit is nie so nie,

krul jou liggaam van die pyn wat die donkerte aan jou hart veroorsaak.

Maar tog hoop jy…

Jy hoop vir iemand wat jou sal verstaan deur die middernag trane en die valse glimlag,

jy hoop iemand sien die werklikheid van jou droom,

voordat jy uitasem wakker skrik en besef dis nie net ‘n nagmerrie nie.

En tussen die mantra “Alles was net ‘n droom”

en die besef dat jou drome waar geword het,

neem jy een laaste asem

voordat jou oë

‘n laaste maal

sluit.

My vriend

Die geraas van die haardroër is verbasend kalmerend terwyl ek na die selfoon op die die bedkassie staar, my hare is lankal droog maar my brein registreer nie die feit nie. Die boodskap lê toegesluit onder wagwoorde en tussen apps waar ek dit maklik kan vind. Dis asof die woorde om my swem, my kamer verander in ‘n tornado van woorde wat lui “Ek gaan een van die dae Botswana toe!”

Dis nie die afstand nie, want daarvan het ons reeds teveel, ook nie die feit dat ek weet ek gaan minder van jou hoor as wat ek reeds doen nie, nee dis ons gesprek van nou die aand wat in my gedagtes maal.

“Ons albei het kanse laat verby gaan.”

“Jy’t my nie vertrou nie.”

“Ekt niemand behalwe vir jou vertrou nie.”

Stilte.

Daar is steeds daardie stilte, daardie onaangeraakte spasie tussen vriende en meer. 

Jy het die gesprek op sy geskuif, jy doen dit elke keer wat ek te naby aan die waarheid kom. Weereens het ek jou die kans gegee, maar jy het my geignoreer en gepraat oor musiek. Musiek. Amper tien jaar van vriendskap en ons praat steeds oor musiek wanneer dit te moeilik raak om eerlik te wees.

Kan jy onthou hoe ons destyd gelag en gegrap het oor mense wat so erenstig is en vyf jaar later is ons daardie mense. Ek onthou jou as daardie mens, met jou lang hare, t-shirts, denims en tekkies, ek onthou jou nog as die man wat my probeer soen het, die enigste een wie ek nie kon soen nie.

Nou is jou hare kort en jou verantwoordelikheid groot. Jy soek nog na daardie liefde, ek hoor dit in jou stem as jy ‘n nuwe meisie het, en altyd stel hulle jou teleur. ek wens soms ek het geweet hoe om jou hart te beskerm teen die wolwe.

Aan die eenkant weet ek dit gaan nie werk nie, die afstand is lank, en as ons mekaar nou reeds elke vyf jaar sien hoe gaan dit nie wees as ons wel dit probeer nie.

Aan die anderkant, as daar iemand is wat dit kan maak werk, is dit ons.

En ek glo daarvoor is ons albei bang want Botswana is net ‘n metafoor vir weg, asof my hart nie alreeds by jou rus in ‘n ander provinsie nie. Jyt belowe, maar jy belowe altyd, en altyd vergeet jy van jou beloftes. Ek glo jou nie meer as dit kom by hartsake nie, want tog weet ons jy sal nie my hart kan bewaar nie.

Daarom skryf ek hierdie brief want tog weet ek teen die tyd wat jy dit lees is jy weer verlief, op ‘n ander wat jou hart ook breek. Dis nie jy nie en dis ook nie ek nie, dis ons albei, wat te bang is vir die realiteit om werklik realiteit te word. Ons vrees die belaglike, ons vrees mekaar.

Dis hartseer, maar ek sê vir die eerste keer sedert ons mekaar ken, totsiens. Totsiens beteken ek gaan jou weer sien so ek sê eerder vaarwel, mag jou hart sy eie sake bewaar en my altyd onthou.

Vaarwel.

Liefde,

Jou vriendin.

Wat beteken vryheid vir jou?

Dit begin by een vraag, een eentonige vraag wat almal deesdae vir die "vrygeborenes" vra: 

Wat beteken vryheid vir jou?

Ek luister hoe studente van tukkies, pukke, maties en kovsies hul antwoorde gee... 

• Rasse gelykenheid
• Vrye toegang tot onderwys

Is dit al waaraan almal kan dink? Die eentonigheid van julle tonnel visie maak my skaam om ook as een van daardie "vrygeborenes" getel te word.

Jy, student wie se ouers kon bekostig om jou Universiteit toe te stuur. Jy wat dink jy staan as ere lid van die jeug en as student jou lewe geniet tussen klas mis en take away's eet, jy is oningelig oor hoe die "vrygeborenes" werklik leef.

Rasse gelykenheid is belangrik, ons almal moet mekaar respekteer, mekaar die voordeel van die twyfel gee en dit is immers belangrik vir 'n groeiende toekomstige Suid-Afrika.

Ja onderwys is belangrik, maar wie gee jou, die student, die reg om te sê jou onderwys is onregverdig. 

Ek is volgens die algemene sosiale siening 'n "vrygeborene". Ek is arm, in 'n arm huishouding gebore, as arm kind grootgemaak; daar was nooit geld vir smeerkaas of polony nie. In my matriek jaar het ek soos almal gewonder oor my toekoms maar ek kon nie universiteite bekostig nie, so ek het op daardie liewe dag wanneer die universiteite by die skool kom uitstal, amper skool geslip. Ek het geluister na skoolmaats wat madeliefie en katryn (hoe sal ek tog weet) koshuise sou bywoon en opgewonde was omdat hulle 'n studente lewe sou hê.

My pa, die dapper man wat hy is, het teenoor die boekhouer in my tuisdorp sy hart uitgestort en daardie boekhouer het ingestem om my indiensopleiding te gee.

In teenstand met jou studentelewe, het ek 'n werk my gat af lewe, in 'n klein dorpie in die middel van nêrens waar ek nie petrolgeld het om klasse by te woon of genoeg lugtyd het om podcasts te kry nie. My studentelewe bestaan uit die 8am tot 5pm dagskof en die 6pm tot 2am nagskof want anders as jy wat kan swot wanneer jy wil moet ek werk om my studies te kan bekostig.

Dit my vriend is die punt van die ysberg wat jy sien...

Wat beteken vryheid vir my?

• Om 'n munisipaliteit te hê wat eintlik hul elektrisiteit rekening aan Eskom betaal sodat ons nie sonder krag in die middel van die nag sit nie. 
• Skoon drinkbare water wat nie met mens afval besmet is en siektes oordra nie. 
• 'n Riool sisteem wat werk. 
• 'n Pad waar daar nie een enkele slaggat is nie. 
• Kruideniersware wat bekostigbaar is, want 'n two minute noodle dieet raak bietjie eentonig.
• 'n Wisselkoers wat dit selfs vir die wat sukkel 'n kans sal gee om die wêreld te sien.
• 'n President wat eintlik omgee.
• 'n Land wat niemand kwalik neem vir die foute van die verlede nie.
• 'n Gesprek waar ek nie verkwalik word vir my voorvaders se foute nie.
• 'n Veilige omgewing waar ek en my familie gesellig kan wees sonder om gedreig te word.
• Die mentaliteit van logiese landsburgers wat die verlede laat, waar dit is, ja alles het reeds gebeur nou is die tyd om voorentoe te beweeg.
• Vryheid beteken om fisies vry te wees van alles wat die lewe vir ons ondraaglik maak, landsburgers inkluis.

Jou vryheid is belangrik maar myne, myne is wat vryheid werklik is... 

Laat staan jou jeugdige opstand en jou oningeligte uitlatings, wag totdat jy sit waar baie van die jeug sit - op straat - en dan laat weet jy my wat vryheid werklik is.

Ons almal het keuses wat ons moet maak, maak jou keuse een waar jy besef daar is 'n groter prentjie daarbuite - 'n struikelende ekonomie waar buitelandse beleggers ontrek het, omdat jou president nie die lig kan sien nie. 'n Petrolprys wat hoog is alhoewel jou land 'n uitvoerder is - Sasolburg enigiemand?

Ek vra jou met trane in my oë, maak assbelief jou oë oop en sien watter toekoms ons voor ons het, en begin dit verander!!

Tot volgende week.

Chani